Ликвидатор последствий аварии на ЧАЭС вспоминает службу на Гомельщине в первые месяцы после катастрофы

Людзі і лёсы Общество

Салдат служыць там, дзе патрэбна Радзіме

Сёння, як і кожны год 26 красавіка, Пётр Іванавіч Данькоў з Добрына згадвае той далёкі 1986 год, калі на Чарнобыльскай АЭС здарылася аварыя. Пётр Данькоў там не жыў, але з гомельскімі мясцінамі яго звязаў лёс – на працягу паўгода ліквідаваў наступствы чарнобыльскай катастрофы на беларускай зямлі.

Пётр Данькоў усё жыццё жыве ў Добрыне. Тут у саўгасе імя Кароткіна сорак гадоў адпрацаваў электрыкам. Калі летам 1986 года выклікалі на ваенныя зборы і аб’явілі, што трэба ехаць на Гомельшчыну, гэта не было ў навіну – у ліквідацыі наступстваў чарнобыльскай аварыі прымалі ўдзел многія. «Наш полк стаяў у Хойніках. Гэта была зона адсялення, – згадвае Пётр Іванавіч. – Мяне вельмі здзівіла пустэча вакол, у навакольных вёсках – ні душы. Нам выдалі камбінезоны, рэспіратары, у якіх мы і працавалі першыя некалькі тыдняў. Але ў рэспіратарах было нязручна, і праз месяц некаторыя асмялелі, сталі працаваць без іх. Зняў і я рэспіратар – малады ж быў, усяго 33 гады за плячыма. Толькі паспеў ажаніцца, як забралі на зборы. Думаў, паветра не мае ніякага паху, значыць, бясшкодна. Праблемы са здароўем пачаліся пазней».

Пётр Данькоў разам з іншымі разбіраў пакінутыя дамы ў Хойніках, Брагіне і вёсках навокал. Бярвёны, дошкі, шыфер, агароджы грузілі на «Уралы» і вывозілі. Працавалі мужчыны і з рыдлёўкамі – здымалі некалькі сантыметраў заражанай радыяцыяй глебы і закідвалі на коўш пагрузчыка. Гружаныя машыны накіроўваліся кудысьці за лес. «Вадзіцелі расказвалі, што праз пару месяцаў сосны і елкі, каля якіх згружалі зямлю, ужо стаялі жоўтымі, – згадвае ліквідатар. – І ад гэтага нам станавілася неяк не па сабе. Увогуле мы адчулі небяспеку толькі тады, калі пачалі вымяраць узровень радыяцыі глебы – дазіметр зашкальваў».

Праз некаторы час полк, дзе праходзіў зборы Пётр Данькоў, быў пераведзены ў Свяцілавічы. У гэтым населеным пункце людзі жылі. Каб знізіць радыяцыю, зноў жа, прыбіралі верхні слой глебы. Пятра здзівіла, што многія хаты былі крытыя саломай. Салдаты здымалі і вывозілі саламяныя дахі. Ім казалі, што салома ўсмоктвае ў сябе радыяцыю, таму дахі перакрывалі шыферам.

Падчас збораў Пятру Данькову як удзельніку ліквідацыі наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС уручылі Падзяку “за мужнасць і ўзорнае выкананне патрыятычнага доўгу перад Радзімай”, падпісаную камандзірам вайсковай часці № 07288 А. Бабокіным. А ў ваенным білеце быў зроблены запіс, што П. Данькоў быў ліквідатарам наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС і мае апраменьванне радыеактыўнымі рэчывамі.

Пасля ваенных збораў Пётр Данькоў вярнуўся ў Добрына да сям’і, пайшоў працаваць у мясцовы саўгас. А зараз знаходзіцца на заслужаным адпачынку. Пра работу на Гомельшчыне згадвае неахвотна, бо не лічыць гэта геройствам, кажа, што салдат служыць там, дзе патрэбна Радзіме.

Ларыса ЗАЙЦАВА.



Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *