Вучыць, выхоўвае, корміць

Конь, трусы, парсюкі, агароды, сад, трактар – пералік можна прадаўжаць яшчэ доўга, калі гаварыць аб падсобнай гаспадарцы Обальскай сярэдняй школы. Што прымушае трымаць такую гаспадарку? – пытанне да дырэктара школы Аляксандра Мікалаевіча Штокіна.
“Пашырыць гаспадарку прымусіла жыццё. Калі мы вырашылі ўзяць за аснову развіцця школы канцэпцыю адаптыўнай школы – школы для ўсіх, трэба было знайсці магчымасць для рэалізацыі здольнасцяў кожнага”, — расказаў Аляксандр Мікалаевіч.
Акрамя таго, школьная гаспадарка – гэта і дадатковыя грошы. Можна звязаць тэарэтычныя веды па  вучэбных прадметах з практычнымі навыкамі. Наша школа заўжды выступала за вытворчую практыку. Ад практычнай пасільнай працы, педагагічна арганізаванай, – толькі карысць. Яна дапамагае дзецям самасцвярджацца, дасягаць самапавагі, лічыць кіраўнік школы. Вучні 5-9 класаў прымяняюць веды, набытыя на ўроках, на ўчастку, старэйшыя вывучаюць трактар, атрымліваюць прафесію, вы-працоўваюць рабочыя навыкі.
Агульнай суполкай пашырылі цяпліцы, уся тэхніка ў гаражах, участак агароджаны. Залажылі вітамінны сад–ягаднік, пасадзілі 200 яблынь, ствараюць аддзел лекавых раслін – ёсць гарбата для школьнага фітабара. Школа поўнасцю забяспечвае сябе гароднінай і садавіной, а лішкі ідуць на продаж, папаўняюць школьны рахунак.
Але галоўная фінансавая крыніца — гадоўля свіней.  Даведаліся пра в’етнамскіх свінак – набылі пару, развялі, цяпер прадаюць і заморскіх парсюкоў. За год рэалізуюць да 50 галоў – а гэта і навагоднія падарункі, і турзлёт, і новае абсталяванне…
Нельга не сказаць пра су-працоўніцтва школы з суседнімі гаспадаркамі: “Ульскі” штогод дапамагае збожжам, “Лаўжанскі” падарыў кабылу Машку. Цяпер на ёй і школьныя работы выконваюцца, і мясцоваму насельніцтву дапамагаюць – зноў жа школе дадатковы прыбытак.
З’явіліся дзве казы – Расінка і Рабінка. Пры школе дзіцячы прытулак – казінае малако для дзяцей прыйшлося дарэчы. Разводзяць трусоў пародзістых – узялі ў племянной гаспадарцы. “Бачылі б вы дзіцячыя вочы, калі яны песцяць трусянят, ці кормяць коз – і пытанне “Ці патрэбна гэта ўсё?” у вас не ўзнікала б, – кажа Аляксандр Мікалаевіч. – Праз адносіны да жывых істот, клопат аб іх выхоўваюцца чалавечыя якасці, фарміруюцца ўзаемаадносіны паміж дзецьмі, адказнасць за слабейшага».
Сяргей ПАЎЛАЎ.