Продукцию художников-керамистов из Оболи знают по всей Европе

Актуалии Край шумілінскі Экономика

Беларускі брэнд з обальскімі каранямі
У лістападзе спаўняецца 20 год, як на базе Обальскага керамічнага завода існуе ўчастак керамікі. 20 год адмысловыя майстры робяць наша з вамі жыццё больш светлым і вытанчаным, вучаць нас рэагаваць на прыгожае, ганарыцца сваімі традыцыямі.
“Мы ніколі не паўтараемся. Нават, калі выконваем партыю вырабаў на заказ, работы ўсё роўна будуць нечым адрознівацца. Гэта ж творчасць. Майстру нецікава таптацца на месцы”, – дзеліцца думкамі кіраўнік участка керамікі А. В. Захаранка (на здымку).
Обальскую кераміку ведаюць і цэняць – гэта неаспрэчны факт. Як і тое, што  гэта сёння не проста брэнд завода, нашага раёна, а і брэнд Беларусі наогул. Калі, да прыкладу, едзе за мяжу дэлегацыя, то, вядома, хоча прэзентаваць беларускі каларыт, паказаць, што беларусы – народ своеасаблівы, з багатай духоўнай спадчынай. Вось і звяртаюцца за дапамогай да обальскіх майстроў.
У свеце надзвычай высока цэніцца ручная работа. “Нашу прадукцыю ведае практычна ўся Еўропа. Дзякуючы “Славянскаму базару”, ёсць обальская кераміка і ў ЗША, і на Кубе – усюды. Бадай, толькі да Аўстраліі мы яшчэ не дабраліся”, – прыкідвае Аляксандр Васільевіч. Як людзі даведваюцца пра іх сціплы цэх? Вельмі проста: працуе сайт у інтэрнэце, а самае галоўнае – калі займеў хтосьці для сябе нешта з іх калекцыі, то абавязкова пахваліцца, раскажа іншым. І гэта самая надзейная рэклама. Да прыкладу, зараз яны робяць заказ для Смаргоні. Там, збіраючыся святкаваць 85-годдзе чыгуначнага вакзала, шукалі ў інтэрнэце падыходзячых майстроў. Знайшлі обальскіх. Прыехалі і зрабілі вялікі заказ. Пастаянна супрацоўнічае з Обаллю і дырэкцыя “Славянскага базару”.
Наогул, вы ніколі не зблытаеце работу обальскага майстра ні з якой іншай: яе выдае адмысловы стыль, почырк, як яны самі гавораць. Калі два дзесяцігоддзі назад яны пачыналі, то прадпрыемстваў і проста майстроў, якія займаліся глінай, вакол было шмат. Сёння засталіся адзінкі. Практычна няма канкурэнцыі. І гэта сумна, упэўнены кераміст: “Сумна, калі прыязджаеш на той жа “Славянскі базар”, а там скрозь украінскія майстры, расійскія. Нашых, лічы, няма”.
У працэсе стварэння ўнікальных вырабаў прымаюць удзел усяго сем чалавек, і кожны з іх умее ўсё, валодае тонкасцямі стварэння работы ад падрыхтоўкі гліны да канечнага аздаблення твора. Наогул, працэс стварэння работы – сувеніра, гарлачыка, вазы – надзвычай карпатлівы, складаны. Ён не даруе нават самых дробных адхіленняў, памылак. Напачатку спецыяльным чынам ідзе падрыхтоўка гліны да работы. З яе выходзіць лішняя вільгаць, і атрымліваецца выдатны матэрыял для лепкі. Затым гліна заліваецца ў спецыяльныя гіпсавыя формы, знаходзіцца там суткі, а то і двое, у выніку чаго атрымліваюцца загатоўкі для будучых ваз, лялек, пано. Далей загатоўкі трапляюць у рукі майстроў, дзякуючы якім гліна пераўвасабляецца ў твор мастацтва. Але гэта яшчэ не апошні этап. Потым работы перамяшчаюцца ў спецыяльную сушылку, затым – у печ. Цяпер можна пакрываць палівам (глазурью – рус.) , размалёўваць, карацей, давадзіць да ідэала. Дарэчы, у свеце зараз мода на “жывую гліну”, нічым не пакрытую, не расфарбаваную. Менавіта такую просяць, калі прыязджаюць з Масквы, іншых вялікіх гарадоў. Заказчыкаў прыемна ўражвае, нават, здзіўляе кошт обальскіх вырабаў. “Самая дарагая ў нас – вось гэтая ваза. Яна каштуе 300 тысяч, – паказвае Аляксандр Васільевіч на вазу ў цэнтры выставачнай залы, – а так ёсць вырабы і па трыццаць тысяч”.
Майстры пастаянна эксперыментуюць, прыдумваюць нешта новае, удасканальваюцца. Вось і зараз спрабуюць рабіць набівачныя вазоны. Гэта тэхніка цікавая, цяпер мала кім выкарыстоўваецца. Па асаблівай тэхналогіі гліна змешваецца з шамотам. Ствараецца эфект састарэласці, такі модны зараз.
Обальскія майстры ўдзельнічаюць ва ўсіх магчымых кірмашах, выязджаюць па запрашэннях у Расію, практыкуюць абмены дэлегацыямі. Але ўсё больш за вопытам едуць менавіта ў Обаль.



4 комментария по теме “Продукцию художников-керамистов из Оболи знают по всей Европе

  1. Молодцы наши земляки. Горжусь прям. А что дешево, то это правда.

  2. Автору статьи большой минус…Можно и нужно было написать о мастерах,а не об руководящей и ничего не делающей единице.

  3. ольга, вы оскорбили двоих — и автора, и «руководящую и ничего не делающую единицу». это статья не об александре васильевиче, а об обольской керамике, и его рассказ интересен и полон. конечно, когда человек дает такой обстоятельный комментарий, хочется видеть, кто именно его дает.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *